Πανηγυρίζει η Κυβέρνηση για τα «αντίμετρα», τα θετικά δηλαδή μέτρα υπέρ του σκληρά δοκιμαζομένου ελληνικού λαού και ιδιαίτερα των συνταξιούχων, τα οποία κατόρθωσε «μετά κόπων και βασάνων» να διασφαλίσει κατά το μεγάλο διάστημα των πολύμηνων διαπραγματεύσεων, προκειμένου να επέλθει επιτέλους συμφωνία για την περίφημη δεύτερη αξιολόγηση, με τους εκπροσώπους των ανάλγητων και άπληστων δανειστών μας.
Ο χαρακτηρισμός «άπληστοι» οφείλεται στο αναμφισβήτητο γεγονός ότι, αφού μετά το ξεζούμισμα του ελληνικού λαού, επιτυγχάνεται κάποια πρόοδος στις διαπραγματεύσεις, εκείνοι, οι δανειστές μας, αξιώνουν σαδιστικά ακόμη περισσότερα.
Αποσιωπά, όμως, η Κυβέρνηση ότι τα μέτρα αυτά είναι μέτρα σκληρά, απάνθρωπα και εξοντωτικά που επιβάλλονται σε όλους τους συνταξιούχους και πολύ περισσότερο σε 900.000, όπως ανακοίνωσε και η ίδια η Κυβέρνηση, μέτρα που θα πλήξουν ακόμα και τους χαμηλοσυνταξιούχους, χωρίς καμία διάκριση.
Και δεν είναι μόνο οι φοβερές μειώσεις των κύριων συντάξεων, για 13η συνεχή φορά.
Είναι και η μείωση του αφορολόγητου.
Η μείωση των συντάξεων προκαλείται από την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς που ξεπερνά το 40% και όχι το 20% με 25% που ισχυρίζεται η Κυβέρνηση και που, σε μερικές συντάξεις, ξεπερνά τα 300 ευρώ το μήνα, αλλά είναι και η μείωση του αφορολόγητου κατά 3000 ευρώ, γεγονός που μειώνει ακόμη περισσότερο τα εισοδήματα της συνταξιουχικής οικογένειας.
Κι αυτά βέβαια, εφόσον το πρωτογενές πλεόνασμα θα είναι 3,5%, γιατί διαφορετικά οι «Θεσμοί» θα αξιώσουν και άλλα μέτρα ή θα καταργήσουν τα αντίμετρα που για τους συνταξιούχους τονίζεται ότι είναι «σταγών εν τω ωκεανω».
Ελαφρές μειώσεις στη συμμετοχή φαρμάκων. Ένα ψίχουλο.
Αν είναι δυνατόν αυτό το αντίμετρο να είναι ισοδύναμο με την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς και τη μείωση του αφορολόγητου ποσού. Και να το πανηγυρίζει η Κυβέρνηση χωρίς ντροπή.
Διέρρευσε πληροφορία ότι, εάν δεν εκπληρωθούν οι όροι των δανειστών, τότε η Κυβέρνηση θα αναγκαστεί να προβεί και σε μειώσεις των επικουρικών συντάξεων, επειδή δεν είναι δυνατόν να μειώσει περισσότερο τις κύριες.
Δεν γνωρίζουμε εάν αληθεύει η πληροφορία.
Εάν όμως πραγματικά αληθεύει, θα πρόκειται, το λιγότερο, περί αθλιότητας και πραγματικής βίαιης εξόντωσης των συνταξιούχων και των οικογενειών τους.
Κατά τη συνάντηση του κ. Πρωθυπουργού με τους εκπροσώπους των Συνταξιουχικών Οργανώσεων, στις 20 Ιανουαρίου 2017, ο κ. Πρωθυπουργός τους μετέφερε τις απόψεις των εκπροσώπων των Θεσμών ότι «οι συντάξεις των Ελλήνων είναι γενναιόδωρες».
Έχοντας λοιπόν αυτές τις απόψεις και γνωρίζοντας οι Θεσμοί ότι οι συντάξεις είναι η σίγουρη πηγή άντλησης των ισοδύναμων, αυτοί αξιώνουν συνεχώς τη μείωση των συντάξεων, αφού επίσης πολύ καλά γνωρίζουν, ότι και η παρούσα Κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες της τελευταίας κατοχικής επταετίας, είναι άτολμη και αδύναμη να πατάξει τη φοροδιαφυγή, εσωτερική και εξωτερική, τη φοροκλοπή, τις μίζες και τους καταχραστές, ώστε να υπάρξει και κάποια άλλη πηγή και όχι μόνο και πάντα οι συντάξεις, πηγή η οποία σιγά- σιγά στερεύει.
Ήδη με τις συνεχιζόμενες μειώσεις πλησιάζουν τις συντάξεις των Βαλκανικών χωρών, που ποτέ δεν το πιστεύαμε.
Ανατριχιάζουμε και μόνο με τη σκέψη ότι είναι δυνατόν να υπάρξει ελληνική κυβέρνηση που θα φτάσει σε αυτό το τραγικό σημείο. Να εξοντώσει 2,5 εκατομμύρια συνταξιούχους και τις οικογένειές τους.
Έστω δε υπόψη ότι στις Βαλκανικές χώρες οι συντάξεις είναι αντίστοιχες και των τιμών των αγαθών, ενώ στην Ελλάδα οι τιμές των αγαθών είναι τιμές Γερμανίας.
Έτσι μετά από 7 μνημονιακά χρόνια και 2 διακυβερνήσεις της Χώρας από τη φιλολαϊκή Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, παρά τις υποσχέσεις, ούτε η 13η σύνταξη, που με βαρύγδουπες δηλώσεις και τυμπανοκρουσίες είχε εξαγγελθεί προεκλογικά και μετεκλογικά, αλλ’ ούτε και κάποια βελτίωση της θέσης των συνταξιούχων υπήρξε.
Αντίθετα όλα τα Μνημόνια και όλες οι διαπραγματεύσεις και συμφωνίες στόχευαν και στοχεύουν στην οικονομική εξόντωση και την ψυχολογική πίεση των συνταξιούχων, δημιουργώντας τους αισθήματα φόβου, ανησυχίας, ανασφάλειας και απόλυτης αβεβαιότητας για το μέλλον.
Έρμαια, λοιπόν, Κυβερνήσεων και Θεσμών, οι συνταξιούχοι και εις θυσίαν μνημονίων οι συντάξεις τους, για τις οποίες εργάστηκαν 35 και 40 χρόνια και κατέβαλλαν υψηλές εισφορές για να δικαιωθούν σαν απόμαχοι της δουλειάς μια ήσυχη, άνετη και αξιοπρεπή ζωή.
Και σήμερα οι κυβερνώντες μαζί με τους Θεσμούς έφθασαν στο σημείο να τους στερούν ακόμα και τα αναγκαία για να επιβιώσουν, με τα αποτρόπαια μέτρα που αποφάσισαν.
Μπροστά σε αυτή τη δραματική κατάσταση, που οδηγεί στην εξαθλίωση και τη φτωχοποίηση των συνταξιούχων και των οικογενειών τους, οι συνδικαλιστικές τους Οργανώσεις αντέδρασαν με κάθε τρόπο, με μαζικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, με πορείες και παραστάσεις στην Κυβέρνηση και συνεντεύξεις στα κανάλια, παρουσιάζοντας ανάγλυφη την πραγματικότητα και δεν θα σταματήσουν τις κινητοποιήσεις, τους αγώνες και τις προσπάθειες, μέχρις ότου επανακτήσουν όσα παράνομα και άδικα τους αφαίρεσαν. Ας το γνωρίζουν και η Κυβέρνηση και οι Θεσμοί.