Π .Ο . Π . Σ .

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ

Τηλ. 210 8253544 / 210-8810013/ fax:210-8819035                  Αθήνα, 29/6/2020

Τροίας 43, Αθήνα                                                                         Αρ.πρωτ: 145

ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ 1947

email: omopolit@otenet.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Για τους Συνδέσμους-Συλλόγους Πολιτικών Συνταξιούχων όλης της χώρας

Κοινοποίηση: Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Θέμα: Δημοσίευμα στην εφημερίδα «Καθημερινή» με τίτλο «Οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας», με συνέπειες και στην περικοπή των συντάξεων και κατάργηση της προσωρινής διαφοράς των παλαιών συνταξιούχων, των δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών.

Σας ενημερώνουμε ότι τον προηγούμενο μήνα, στις 11 Μαΐου 2020 δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ άρθρο της οικονομολόγου και πολιτικού Μιράντας Ξαφά, με τίτλο: «Οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας» όπου η αρθρογράφος, μεταξύ των άλλων, αναφέρεται στη μεγάλη ζημιά στην οικονομία, στη δημοσιονομική κατάσταση που αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση, βγαίνοντας από μία δεκαετή κρίση χρέους και μνημόνια, με τα στενά δημοσιονομικά περιθώρια να έχουν στενέψει ακόμα πιο απελπιστικά». Αναρωτιέται «αν θα πρέπει να διερευνηθεί η δυνατότητα περικοπής των κρατικών δαπανών» και αναφέρει ότι «η ζημιά που υπέστη η οικονομία λόγω πανδημίας απαιτεί νέες προτεραιότητες, νέο χρονοδιάγραμμα, νέο σχεδιασμό, ότι το ΑΕΠ συρρικνώνεται κατά 8%- 10% και ότι «Θα πρέπει να εξετάσουμε και τη δαπάνη για τις συντάξεις….Το 2019 ξοδέψαμε το 16% του ΑΕΠ σε συντάξεις, περισσότερο από κάθε άλλη χώρα της Ε.Ε. με δυσανάλογο μεγάλο μέρος να αφορά συνταξιούχους του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ κάτω των 67 ετών. Το ποσοστό αυτό θα εκτιναχθεί φέτος και του χρόνου, υπονομεύοντας την ανάπτυξη, την αλληλεγγύη των γενεών και τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού».

Συνεχίζοντας η αρθρογράφος υποστηρίζει ότι: «η δημοσιονομική δυσκολία για την εξεύρεση πόρων που απαιτούν οι πρόσθετες χρηματοδοτικές ανάγκες θα πρέπει να καλυφθούν με την ελάχιστη δυνατή προσφυγή σε δανεισμό».

Γι’ αυτό προτείνει χωρίς δισταγμό και χωρίς σεβασμό σε αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για την οικονομική και πολιτιστική πρόοδο αυτού του τόπου και κατέβαλαν βαρύ τίμημα για την οικονομική και δημοσιονομική κρίση που δεν προκάλεσαν αυτοί, οι απόμαχοι της εργασίας, οι συνταξιούχοι, αλλά οι πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα, να μειωθούν οι συντάξεις τους για να εξοικονομηθούν πόροι, προκειμένου να καλυφθούν οι χρηματικές ανάγκες εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού που συγκλόνισε την ανθρωπότητα.

Προτείνει η οικονομολόγος και πολιτικός στον καιρό της πανδημίας ότι «θα πρέπει επομένως να επανεξεταστεί η δυνατότητα περικοπής της προσωπικής διαφοράς που επρόκειτο να εφαρμοστεί από 1-1-2019 αλλά καταργήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, μόλις έληξε το τρίτο μνημόνιο. Η διατήρησή της πλήττει δυσανάλογα τους νέους συνταξιούχους και τους εργαζομένους, οι οποίοι καλούνται να καταβάλουν υψηλές εισφορές για να εισπράξουν πενιχρές συντάξεις, ενώ προστατεύει τους παλαιούς συνταξιούχους, που βγήκαν στη σύνταξη σχετικά νέοι με συντάξεις που ξεπερνούσαν κατά πολύ τις εισφορές τους. Το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε τον Φεβρουάριο έχασε την ευκαιρία να αποκαταστήσει κάποια ισορροπία μεταξύ των γενεών».

Είναι γνωστό ότι το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που αντικατέστησε τον Ν.4387/2016 είναι ο Ν.4670/2020, που δεν επέφερε ουσιαστικές αλλαγές στον τρόπο υπολογισμού και επανυπολογισμού των συντάξεων και παρά ταύτα η αρθρογράφος εκφράζει τη δυσμενή κρίση της γιατί «το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο έχασε την ευκαιρία να αποκαταστήσει κάποια ισορροπία μεταξύ των γενεών».

Ακόμα, η «ιέρεια» της περικοπής των συντάξεων εμμένει στην περαιτέρω εξαθλίωση των συνταξιούχων, που νόμιμα έχουν θεμελιώσει το συνταξιοδοτικό τους δικαίωμα. Βέβαια στον κύκλο των συνταξιουχικών Οργανώσεων αυτές οι απόψεις είναι γνωστές, γιατί ταυτίζονται με τις θέσεις του Δ.Ν.Τ.

Η ίδια πριν από τρία χρόνια (Δεκ.2017) με αφορμή την παρουσίαση στη Θεσσαλονίκη του βιβλίου της με τίτλο «Δημόσιο χρέος» είχε πει μεταξύ άλλων: «Η κυβέρνηση ανυπομονεί να αυξήσει μισθούς και συντάξεις, δηλαδή να επιστρέψει στις πολιτικές που προκάλεσαν την κρίση….. Δυστυχώς το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι έχουμε συνταξιούχους 40 και 50 ετών. Είναι αναπόφευκτη η περαιτέρω περικοπή των συντάξεων, διότι δεν είναι δυνατόν οι συντάξεις να τρώνε όλο και μεγαλύτερο κομμάτι από το ΑΕΠ. Οι συντάξεις δεν έχουν περικοπές όσο το ΑΕΠ 25% και δυστυχώς πρέπει να περικοπούν και άλλο….».

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτικών Συνταξιούχων, τέως δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών, στις προτάσεις και τις ανησυχίες της αρθρογράφου απάντησε με εμπεριστατωμένο άρθρο του Προέδρου της στο αριθ. 585 φύλλο της εφημερίδας ΒΗΜΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ με τίτλο «Οι συνταξιούχοι έχουν πληρώσει ακριβά την οικονομική κρίση και τη δημοσιονομική προσαρμογή. Ισοδύναμα μέτρα και ανάπτυξη της οικονομίας για να μη μειωθούν άλλο οι συντάξεις. Να μην ισχύσει η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς».

Σήμερα η ίδια πολιτικός και τεχνοκράτης ως επαΐων καταφέρεται κατά μιας συγκεκριμένης κοινωνικής τάξης, αυτής των δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων, για δήθεν «προνόμια, γιατί αποχωρούν από την εργασία τους με ευεργετικές διατάξεις –που βέβαια έχουν ήδη περιοριστεί χαρακτηριστικά- αγνοώντας όμως την προσφορά αυτών των υπαλλήλων και συνταξιούχων στο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, όπως και τις μικρές συντάξεις που αναλογούν στον χρόνο εργασίας τους. Παρουσιάζεται ως κοινωνικός μεταρρυθμιστής με συνθήματα «ισότητας» και «δικαιοσύνης», στάζοντας όμως κοινωνικό δηλητήριο ανάμεσα στους συνταξιούχους, στρέφοντας τη μία κατηγορία εναντίον της άλλης, με τον διαχωρισμό σε «παλαιούς» και «νέους» συνταξιούχους και προτείνει την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, η οποία ισχύει για όλους τους Έλληνες συνταξιούχους, τέως δημοσίους υπαλλήλους και υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα, η οποία προέκυψε από τον επανυπολογισμό των συντάξεων, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.4387/2016 που αντικαταστάθηκε με τον Ν.4670/2020.

Με τους αγώνες του συνταξιουχικού κινήματος πείσαμε και υποχρεώσαμε την τότε κυβέρνηση να διατηρήσει την προνομοθετημένη περικοπή της προσωπικής διαφοράς και αυτό κατοχυρώθηκε με τον Ν.4583/2018 (ΦΕΚ 212 Τ’Α).

Να σημειώσουμε εδώ ότι η πρόωρη συνταξιοδότηση υπάρχει σε πολλές χώρες της  Ευρώπης αλλά οι προϋποθέσεις διαφέρουν από χώρα σε χώρα, με μέση ηλικία τα 58 έτη. Όπως γράφεται στον Τύπο, σύμφωνα με στοιχεία της «Eurostat» τα προγράμματα πρόωρης συνταξιοδότησης έχουν μέση ηλικία τα 58 έτη, όπως η Ιταλία , η Ιρλανδία και η Ισπανία. Δεν είναι δηλαδή ελληνικό φαινόμενο η πρόωρη συνταξιοδότηση όταν είμαστε σχεδόν στον Ευρωπαϊκό μέσο όρο και όταν ήδη έχουν αυξηθεί τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης.

Διευκρινίζεται ότι συνταξιούχος που έχει 15 έτη ασφάλισης, λαμβάνει σύνταξη μετά τη συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας του.

Οι συντάξεις γενικά πρέπει να παρέχονται στο επίπεδο που διασφαλίζεται αξιοπρεπής διαβίωση, γιατί αποτελούν δίκτυ κοινωνικής προστασίας, υποκαθιστούν το κοινωνικό κράτος που διαλύθηκε κατά την οικονομική κρίση, ιδιαίτερα τώρα που διερχόμαστε τη νέα κρίση λόγω της πανδημίας, αλλά και γιατί αποτελούν πυλώνα της κατανάλωσης, ιδιαίτερα σε περιόδους ύφεσης της οικονομίας , γιατί αυξάνεται η συνολική αγοραστική δύναμη, επεκτείνεται η παραγωγή και απασχόληση. Επομένως η καταναλωτική δαπάνη που αφορά στη μεταβίβαση πληρωμών (π.χ. συντάξεις, βοηθήματα σε αναπήρους, επιδόματα μπορεί να χαρακτηρίζεται δημοσιονομικά ως «ουδέτερη», πλην όμως είναι παραγωγική όσο και αναπτυξιακή δαπάνη.

Γι’ αυτό η σύνταξη, όπως διαμορφώθηκε από τις αλλεπάλληλες εγκληματικές μειώσεις των μνημονιακών νόμων και των ασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων, έχει ιδιαίτερη σημασία για τον Έλληνα συνταξιούχο. Παρέχεται ως αντιστάθμισμα των ελλειμμάτων του κοινωνικού κράτους και χρηματοδοτεί τους άνεργους νέους των οικογενειών των συνταξιούχων. Θεωρούμε εγκληματική τη σκέψη για περαιτέρω μείωση των συντάξεων με την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, όπως προτείνει η αρθρογράφος, γιατί είναι πολιτικά και κοινωνικά άδικο και θα πλήξει περισσότερο τις οικογένειες των συνταξιούχων.

Συμπερασματικά, για το κόστος 16% του ΑΕΠ των συντάξεων, νομίζουμε δε φταίνε οι συντάξεις και οι συνταξιούχοι αλλά η εισφοροδιαφυγή, η διαφθορά και το χαμηλό ΑΕΠ.

Βλέπουμε ότι η οικονομολόγος και πολιτικός προτείνει τη βαλκανοποίηση των συντάξεων, θέλει οι συντάξεις να μετατραπούν σταδιακά σε φιλοδώρημα, για να γίνει η οικονομία ανταγωνιστική.

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η συγκεκριμένη αρθρογράφος και πολιτικός δε λειτουργεί ως προπομπός της κυβέρνησης προετοιμάζοντας το έδαφος για μείωση των συντάξεων και κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στους συνταξιούχους, λόγω της επικείμενης ύφεσης στην ελληνική οικονομία, εξαιτίας της πανδημίας και της αδυναμίας της να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί.

Είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε στην «ιέρεια» της περικοπής των συντάξεων ρεπορτάζ του γερμανικού Τύπου κατά το πρόσφατο παρελθόν, με τίτλο «Οι συνταξιούχοι αιμορραγούν στην Ελλάδα». Γράφει συγκεκριμένα η εφημερίδα Sächsische Zeitung «…..για τα μεγάλα θύματα της οικονομικής κρίσης, τους συνταξιούχους που είδαν τις αποδοχές τους να μειώνονται έως και 55%. Από το 2019 δε, αναμένεται νέα μείωση 18%. Ωστόσο αυτό δεν είναι αρκετό». Σύμφωνα με το ρεπορτάζ μπορεί από το 2009 να αυξήθηκε.

διαδοχικά το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στους άντρες και στις γυναίκες, παρά ταύτα «οι συντάξεις θα πρέπει να μειωθούν ακόμα περισσότερο, προκειμένου να μην εκτροχιαστεί και πάλι ο, μετά κόπων και βασάνων, εξυγιασμένος προϋπολογισμός. Αυτή όμως η πολιτική λιτότητας στραγγαλίζει την οικονομία. Είναι φαύλος κύκλος». Και προσθέτει: «….για να μην υποστούν άλλες μειώσεις οι συνταξιούχοι, θα πρέπει να υπάρξει συνεχής και ισχυρή ανάπτυξη…».

Αντί, επομένως, η αρθρογράφος και τεχνοκράτης πολιτικός να αναζητά μεθόδους, δηλαδή με ποιους τρόπους οι συνταξιούχοι «θα τρώνε λιγότερη πίτα», ας στρέψει την έρευνά της στο κόστος της διαφθοράς, που προκαλεί μακροχρόνιες στρεβλώσεις και παθογένειες στη λειτουργία του κράτους, στις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και στην απόδοση γενικά της οικονομίας και ας ενδιαφερθεί με ποιον τρόπο θα αυξηθεί το ΑΕΠ της χώρας.

Οι Έλληνες συνταξιούχοι έχουν υποστεί μέχρι σήμερα μεγάλη αφαίμαξη του συνταξιουχικού τους εισοδήματος, με σειρά μνημονιακών νόμων, που οι περισσότεροι έχουν κριθεί ως αντισυνταγματικοί. Με τους αγώνες και με κάθε τρόπο το συνταξιουχικό κίνημα θα αντιδράσει σε κάθε απόπειρα μείωσης των συντάξεων. Όλοι οι συνταξιούχοι, καθώς και οι συνταξιούχοι τέως δημόσιοι υπάλληλοι που ήταν «διαχειριστές αλλοτρίων δημοσίων υποθέσεων», τους οποίους θεωρεί και προνομιούχους η κ. Ξαφά, δικαιούνται αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης και περισσότερο σεβασμό και αξιοπρέπεια από την Πολιτεία.

Πιστεύουμε ότι η Κυβέρνηση δεν θα υιοθετήσει τις εισηγήσεις της αρθρογράφου, η οποία την περίοδο των μνημονίων διαρκώς πρότεινε στο ΔΝΤ, όπως και τώρα, τις μειώσεις των συντάξεων, γιατί φαίνεται, είναι αντίθετη με το θρίαμβο της ιατρικής επιστήμης, που παρατείνει για πολλά χρόνια τη ζωή των συνταξιούχων και αυτό αποτελεί κόστος για την οικονομία, δηλαδή βλάπτει την ανταγωνιστικότητα. Αιδώς Αργείοι…!

Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτικών Συνταξιούχων