Του Λινάρδου Ερμολάου

ε.τ. Σχολικού Συμβούλου

Γενικού Γραμματέα της ΠΟΠΣ

«Θρέψον αθλητήν τω Χριστώ και εν τω κόσμω όντα δίδαξον ευλαβή εκ πρώτης ηλικίας».

(Ανάθρεψε έναν αθλητή του Χριστού και δίδαξέ τον από την πρώτη ηλικία να είναι ευλαβής και μέσα στην κοινωνία) 

Ι. Χρυσόστομος

Με την έναρξη του νέου σχολικού έτους ευχόμαστε υγεία και δύναμη στους μαθητές, στους γονείς και στους εκπαιδευτικούς τους για ένα γόνιμο και πλούσιο παιδαγωγικό έργο.

Όλοι μας γνωρίζουμε πόσο δύσκολο, λεπτό και πολύμορφο είναι το έργο της αγωγής των παιδιών και των νέων, αλλά και πόσο ανεκτίμητης αξίας και σπουδαιότητας είναι για το ίδιο το άτομο και την κοινωνία.

Η παιδεία είναι αυτή που προετοιμάζει και ενισχύει τις υγιείς και δημιουργικές δυνάμεις του παιδιού, διαπλάθει και διαμορφώνει την ολοκληρωμένη και ισορροπημένη προσωπικότητα.

(Παιδική συναυλία, Γ.Ιακωβίδης)

Σχολείο και γονείς διαδραματίζουν ισότιμο, όσο και αλληλοσυμπληρούμενο ρόλο στην αγωγή των μαθητών. Αν σε όλες τις διαπροσωπικές σχέσεις μας η ευγένεια, η καλοσύνη, η αγάπη παίζουν αποφασιστικό ρόλο, αυτό ισχύει στο μέγιστο βαθμό στις σχέσεις μας με τα παιδιά και τους νέους. 

Ας μην πικραθεί κανένα παιδί και αυτή τη σχολική χρονιά, ούτε να αισθάνεται την αυταρχική συμπεριφορά που όλοι μας αποστρεφόμαστε,

Το θέμα της αγάπης θα πρέπει να απασχολεί όλους όσοι εμπλέκονται με την αγωγή των παιδιών, γονείς, εκπαιδευτικούς, κοινωνιολόγους, ψυχολόγους, τοπική αυτοδιοίκηση και την ίδια την τοπική κοινωνία. Μόνο αν βρει κανείς τον εαυτό του, τότε θα βρει και τι έχει να δώσει. Το μεγαλύτερο καθήκον μας είναι να βοηθούμε τους άλλους. Ας αγκαλιάσουμε γονείς και εκπαιδευτικοί τα παιδιά με αγάπη, με αποδοχή, υπομονετική καθοδήγηση, με την ελπίδα ότι θα ολοκληρωθούμε μαζί.

Τα προβλήματα δεν λύνονται όλα μεμιάς, ούτε σε μία μέρα ή εβδομάδα, ίσως όμως σε λίγο καιρό θα μάθεις να αγαπάς.

Ας θυμίζουμε στον εαυτό μας ότι είμαστε άνθρωποι και δεν θα ζητάμε την τελειότητα από τον άλλο, όσο εμείς δεν είμαστε τέλειοι. Η αγάπη είναι ζωή σε όλες τις μορφές της. Και αν χάσουμε την αγάπη, χάνουμε τη ζωή. Δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει (γονείς- παιδαγωγοί) να περάσουμε στο παιδί τον δικό μας εαυτό.

Ο Σαιντ Εξυπερύ, Γάλλος φιλόσοφος λέγει: «…Ίσως η αγάπη είναι ο τρόπος να σε οδηγήσω μαλακά στον εαυτό σου. Όχι σ’ αυτόν που θέλω να γίνεις, αλλά σ’ αυτόν που είσαι».

Η ενθάρρυνση των παιδιών παίζει σπουδαίο ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους. 

Ένα άλλο που χρειαζόμαστε είναι η ελευθερία. Πρέπει να είμαστε ελεύθεροι, να πειραματιζόμαστε, να κάνουμε λάθη.

Ο Γκαίτε θα τονίσει: «Μαθαίνουμε μόνο από εκείνους τους οποίους αγαπάμε».

Ο Ι. Χρυσόστομος διατυπώνει τις παρακάτω υπέροχες σκέψεις: «Ταύτα ουν εννοήσαντες άπαντα και τας σκέψεις αφέντες απάσας, σπουδάσωμεν γενναίων παίδων γενέσθαι πατέρες, χριστοφόρων οικοδόμοι γενέσθαι ναών, αθλητών επουρανίων επιμεληταί ορθούντες, πάντοθεν εργάζεσθαι των ωφελειών αυτών».

Ο ίδιος σπουδαίος Ιεράρχης δίνει τον άριστο τρόπο παιδαγωγικής εργασίας στους γονείς και στους διδασκάλους: «Ουδέν ούτω προς διδασκαλίαν επαγωγόν, ως το φιλείν και φιλείσθαι».

Και ο σοφός Πλάτων θα τονίσει: «Η παιδαγωγία είναι έργο ψυχικό- πνευματικό, αγάπη και έρως παιδαγωγού και παιδαγωγουμένου».

Ως γονείς και εκπαιδευτικοί μέσα από το πολυδιάστατο παιδαγωγικό έργο μας, ας βοηθήσουμε τα παιδιά με το παράδειγμά μας να βιώσουν τις υψηλές αξίες και τα ιδεώδη της φυλής μας και του πανανθρωπισμού. Ας τα ενθαρρύνουμε να σέβονται την αξιοπρέπεια και αξία των συνανθρώπων τους, ανεξάρτητα από κοινωνική προέλευση, χρώμα, φυλετική καταγωγή. 

Η ανάπτυξη και καλλιέργεια της κριτικής σκέψης και δημιουργικότητας των παιδιών αποτελεί έναν από τους κύριους στόχους της σύγχρονης παιδαγωγικής πράξης, τόσο στο χώρο του σχολείου, όσο και στα πλαίσια της οικογένειας. 

Ένας από τους κύριους στόχους της αγωγής σήμερα είναι η υποβοήθηση της ομαλής ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης των παιδιών και η διατήρηση της ψυχοσωματικής τους υγείας. Είναι δύο προϋποθέσεις απαραίτητες για την αποδοτικότητα της μαθησιακής διαδικασίας, όπου κάθε άτομο, ανάλογα με τις δυνάμεις του θα καταστεί ανεξάρτητο, χρήσιμο και ευτυχισμένο.

Ειδικότερα, τα πρώτα χρόνια της εκπαίδευσης (νηπιαγωγείο, δημοτικό σχολείο, γυμνάσιο) αποτελούν μία μοναδική ευκαιρία, που μπορεί να επηρεάσει βαθιά, μέσω μιας σωστής αγωγής, το ίδιο το άτομο και το κοινωνικό γίγνεσθαι.

Εμείς μπορούμε να γίνουμε οδηγοί των παιδιών, το ταξίδι όμως θα το κάνει ο καθένας μόνος του.

Συμπερασματικά θα ήθελα να τονίσω τα παρακάτω:

Στην πατρίδα μας η οικογένεια εξακολουθεί να εκτελεί σωστά τον σκοπό για τον οποίο ευλογήθηκε. Αναγέννηση και ζωογόνηση της οικογένειας απαιτούν οι καιροί μας, προκειμένου αυτή να βρίσκει πάντα την παιδαγωγική της δύναμη. 

Για το σκοπό αυτό αποτελεσματική είναι η συνεχής συνεργασία της οικογένειας με το σχολείο, η δράση των Συλλόγων Γονέων, της Εκκλησίας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και λοιπόν Θεσμών. 

Το σχολείο μαζί με την οικογένεια ασκούν την πιο σπουδαία επίδραση στη ζωή των παιδιών. Ο ρόλος των εκπαιδευτικών μέσα σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο, αναγνωρίζεται και σήμερα ως καίριος και αναντικατάστατος παρά τις εντυπωσιακές εξελίξεις της τεχνολογίας. 

Οι εκπαιδευτικοί λειτουργούν ως πρότυπα ταύτισης για τα παιδιά και η συμπεριφορά τους διευκολύνει τις διαδικασίες της κοινωνικοποίησής των. Το σχολείο λειτουργεί αποτελεσματικά στην καταπολέμηση των μαθησιακών δυσκολιών, ενάντια στον ρατσισμό και την ξενοφοβία.

Οι εκπαιδευτικοί μας και σήμερα ανταποκρίνονται στο συγκινητικό κάλεσμα του νεοέλληνα παιδαγωγού, πανεπιστημιακού διδασκάλου Μανώλη Τριανταφυλλίδη (ένα γράμμα στους δασκάλους μας): «… Δεν είναι δυνατόν εσείς, ο κόσμος των δασκάλων, να μένετε θεατές αδιάφοροι στον αγώνα που γίνεται μέσα στην κοινωνία, για να μορφωθεί ο λαός, για να εξυψωθεί το λαϊκό στοιχείο, για να αναγεννηθεί η εθνική παιδεία…»

Αγαπητά μας παιδιά και νέοι μας, και αυτή τη σχολική χρονιά συνεχίστε με υπομονή και επιμέλεια, αλλά και ευγενική άμιλλα να κατακτάτε τον όμορφο κόσμο της παιδείας.

Μην ξεχνάτε ότι κοντά σας βρίσκονται συμπαραστάτες και βοηθοί οι γονείς, οι παππούδες και γιαγιάδες σας, οι εκπαιδευτικοί σας, η τοπική κοινωνία, η τοπική Εκκλησία, η ίδια η Πολιτεία.

Να εφαρμόζετε στη ζωή σας όλα όσα καλά πνευματικά αγαθά παίρνετε από το σχολείο και την οικογένειά σας. 

«Ομοιωθήναι Θεώ κατά το δυνατόν ανθρώπου φύσει. Ομοίωσις δε ουκ άνευ γνώσεως, η δε γνώσις ουκ εκτός διδαγμάτων».

(Ο άνθρωπος πρέπει να ομοιάσει τον Θεόν όσο είναι δυνατόν στη φύση. Η ομοίωση δεν επέρχεται χωρίς γνώση και η γνώση χωρίς διδασκαλία).

 

Καλή και δημιουργική σχολική χρονιά!