Παγίδα πρόσθετης φορολόγησης για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους ηλικίας άνω των 65 ετών αποκαλύπτουν τα εκκαθαριστικά σημειώματα των φετινών φορολογικών δηλώσεων που έχει αναρτήσει στο ΤΑΧΙSNET η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων. Πρόκειται για μια ακόμη "παγίδα" που στήθηκε μέσω των τεκμηρίων διαβίωσης και έχει ως συνέπεια άλλοι από τους συνταξιούχους άνω των 65 ετών να καλούνται να πληρώσουν άδικα ειδική εισφορά αλληλεγγύης κι άλλοι να υποχρεώνονται να καταβάλουν ειδική εισφορά αλληλεγγύης περισσότερη από αυτήν που θα έπρεπε κανονικά να πληρώσουν!
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (περίπτωση ζ του άρθρου 33 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος), τα ποσά των τεκμηρίων διαβίωσης - δηλαδή το ελάχιστο τεκμήριο των 3.000 ευρώ για κάθε άγαμο ή των 2.500 ευρώ για κάθε έγγαμο, καθώς επίσης και τα τεκμήρια που αντιστοιχούν στα δηλωθέντα σπίτια, ΙΧ αυτοκίνητα, σκάφη κ.λπ. – μειώνονται κατά 30% για τους συνταξιούχους οι οποίοι έχουν υπερβεί το 65ο έτος της ηλικίας τους.
Ωστόσο, η ΓΓΔΕ κατά την εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων που υπέβαλαν φέτος οι συνταξιούχοι άνω των 65 ετών δεν εφάρμοσε σωστά τη διάταξη αυτή. Συγκεκριμένα, όπως φαίνεται στα εκκαθαριστικά σημειώματα φορολογίας εισοδήματος εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων άνω των 65 ετών, οι υπηρεσίες της ΓΓΔΕ μείωσαν κατά 30% το συνολικό ύψος του τεκμαρτού εισοδήματος το οποίο προέκυψε βάσει των τεκμηρίων διαβίωσης μόνο κατά τον υπολογισμό του φόρου εισοδήματος. Απέφυγαν να κάνουν το ίδιο και κατά τον υπολογισμό της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης!
Αυτό συνέβη επειδή οι υπηρεσίες της ΓΓΔΕ εφάρμοσαν, κατά την εκκαθάριση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης σε φορολογικές δηλώσεις συνταξιούχων άνω των 65 ετών, μια εγκύκλιο που είχε εκδώσει τον Απρίλιο του 2014 ο τότε Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων Χ. Θεοχάρης (την ΠΟΛ. 1099/9-4-2014). Στην εγκύκλιο αυτή αναφερόταν ότι κατά τον υπολογισμό του τεκμαρτού εισοδήματος για την επιβολή της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης δεν ισχύει η περίπτωση ζ' του άρθρου 33 του ΚΦΕ (ν. 4172/2013), δηλαδή τα τεκμήρια διαβίωσης (οι αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης του άρθρου 31 του ΚΦΕ) δεν μειώνονται κατά 30% για τους συνταξιούχους άνω των 65 ετών, όπως γίνεται κατά τον υπολογισμό του φόρου εισοδήματος των ίδιων συνταξιούχων. Ο μη συνυπολογισμός της έκπτωσης του 30% επί των τεκμηρίων διαβίωσης δεν προβλέπεται όμως από το άρθρο 29 του ν. 3986/2011 στο οποίο ορίζεται ο τρόπος υπολογισμού της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης. Συνεπώς, η οδηγία της εγκυκλίου Θεοχάρη δεν βασίζεται στο νόμο αλλά είναι αντίθετη με το νόμο και συνεπώς αυθαίρετη και παράνομη. Με βάση αυτή την αυθαίρετη οδηγία υπολογίστηκε η ειδικη εισφορά αλληλεγγύης επί τεκμαρτών εισοδημάτων συνταξιούχων άνω των 65 ετών όχι μόνο στις φετινές αλλά και στις περυσινές φορολογικές δηλώσεις!
Επειδή, λοιπόν, το τεκμαρτό εισόδημα (το εισόδημα που προέκυψε βάσει των τεκμηρίων διαβίωσης) ελήφθη υπόψη για την επιβολή της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης χωρίς να μειωθεί κατά 30% όπως προβλέπει ο νόμος, εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι άνω των 65 ετών με δηλωθέν εισόδημα χαμηλότερο του τεκμαρτού είτε χρεώθηκαν άδικα με ειδική εισφορά αλληλεγγύης είτε εκλήθησαν να πληρώσουν εισφορά περισσότερη από αυτήν που θα έπρεπε να καταβάλουν κανονικά.
Ειδικότερα:
α) Όσοι συνταξιούχοι άνω των 65 ετών είχαν δηλωθέν εισόδημα χαμηλότερο του τεκμαρτού και το τεκμαρτό τους εισόδημα χωρίς τη μείωση του 30% ήταν υψηλότερο των 12.000 ευρώ αλλά με τη μείωση κατά 30% έπεφτε κάτω των 12.000 ευρώ πλήρωσαν άδικα εισφορά αλληλεγγύης, καθώς κανονικά θα έπρεπε να είχαν απαλλαγεί από αυτήν! Για παράδειγμα, ένας συνταξιούχος άνω των 65 ετών που δήλωσε συνολικό εισόδημα 10.000 ευρώ και το τεκμαρτό εισόδημά του, βάσει των τεκμηρίων διαβίωσης (για κατοικίες, ΙΧ κ.λπ.), ήταν 15.000 ευρώ δεν θα έπρεπε κανονικά να πληρώσει ειδική εισφορά αλληλεγγύης, καθώς το ποσό των 15.000 ευρώ θα έπρεπε, κανονικά, να είχε ληφθεί υπόψη μειωμένο κατά 30% και να είχε περιοριστεί στα 10.500 ευρώ (15.000 ευρώ – 30% = 10.500 ευρώ). Θα έπρεπε δηλαδή να είχε μειωθεί κάτω από τις 12.000 ευρώ που είναι το αφορολόγητο όριο της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης. Με τον μη συνυπολογισμό της έκπτωσης του 30% στα τεκμήρια διαβίωσης κατά την εκκαθάριση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, το τεκμαρτό εισόδημα που ελήφθη υπόψη παρέμεινε στις 15.000 ευρώ, δηλαδή πολύ πιο πάνω από το αφορολόγητο όριο των 12.000 ευρώ. Έτσι, ο συγκεκριμένος συνταξιούχος φορολογήθηκε, τελικά, με ειδική εισφορά αλληλεγγύης 1% επί του ποσού των 15.000 ευρώ και εκλήθη να πληρώσει άδικα ποσό εισφοράς 150 ευρώ!
β) Όσοι συνταξιούχοι άνω των 65 ετών είχαν δηλωθέν εισόδημα χαμηλότερο του τεκμαρτού και το τεκμαρτό τους εισόδημα ακόμη και μετά τη μείωσή του κατά 30% παρέμενε υψηλότερο των 12.000 ευρώ πλήρωσαν άδικα εισφορά αλληλεγγύης περισσότερη από αυτήν που θα έπρεπε να καταβάλουν. Για παράδειγμα, ένας συνταξιούχος άνω των 65 ετών που δήλωσε συνολικό εισόδημα 13.000 ευρώ και το τεκμαρτό εισόδημά του, βάσει των τεκμηρίων διαβίωσης (για κατοικίες, ΙΧ κ.λπ.), ήταν 22.000 ευρώ θα έπρεπε κανονικά να πληρώσει ειδική εισφορά αλληλεγγύης επί τεκμαρτού εισοδήματος μειωμένου κατά 30%, δηλαδή επί ποσού 15.400 ευρώ κι όχι 22.000 ευρώ. Η εισφορά υπολογίστηκε τελικά επί του ποσού των 22.000 ευρώ με συντελεστή 2% και ο συνταξιούχος εκλήθη να πληρώσει εισφορά αλληλεγγύης 440 ευρώ (2% Χ 22.000 ευρώ = 440 ευρώ). Αν η εισφορά υπολογιζόταν επί μειωμένου κατά 30% τεκμαρτού εισοδήματος, δηλαδή επί ποσού 15.400 ευρώ, ο συνταξιούχος θα χρεωνόταν με εισφορά αλληλεγγύης υπολογισμένη με συντελεστή 1% και θα καλείτο να πληρώσει μόνο 154 ευρώ. Με το «κόλπο» του μη συνυπολογισμού της έκπτωσης του 30% επί του τεκμαρτού εισοδήματος, ο συνταξιούχος αυτός εκλήθη να πληρώσει άδικα επιπλέον ποσό εισφοράς 286 ευρώ (440 ευρώ – 154 ευρώ = 286 ευρώ)!